شروع دوباره یا پایان یک دوران؟

مدتهاست دیگه مطلبی واسه نوشتن نداشتم، حقیقتش این روزا با وجود انواع و اقسام شبکه های اجتماعی دیگه فکر نکنم کسی علاقه ای به وبلاگ خوندن داشته باشه ولی خب خیلی دلم واسه مطلب نوشتن تو وبلاگم تنگ شده بود

از اونجایی که اخیرا کلاس ویولن رو ترک کردم و دیگه نمیرم تصمیم گرفتم یه مطلب کوتاهی بنویسم شاید تجربه مشترکی باشه

خب همه میدونن که ویولن یکی از سخت ترین سازها واسه یاد گرفتنه و تمرین خییلی زیادی میخواد تا یه نفر بتونه نوازنده خوبی بشه، از اونجایی که من تمرین خیلی کمی داشتم بعد از تقریبا 8 سال کلاس رفتن متاسفانه هنوز نتونستم دو تا آهنگ حفظ کنم تا وقتی تو یه جمعی ازم میخوان براشون ساز بزنم بتونم این کار رو بکنم، این باعث میشه اعتماد به نفسم خیلی کم بشه و نا امید بشم، بهرحال این همه سال کلاس رفتن باید یه خروجی خوبی داشته باشه دیگه! واقعیت اینه که از روی نت میتونم بزنم ولی خب همه جا که نمیشه کتاب دفتر با خودت ببری!

اخیراً با توجه به اتفاقاتی که تو زندگیم افتاد تصمیم گرفتم دیگه کلاس نرم ولی این باعث نمیشه ساز رو بذارم کنار، میخوام چند تا آهنگ حفظ کنم، چند تا چهارمضراب و آواز حفظ کنم تا بتونم از ساز زدنم لذت ببرم و یه نتیجه ای از این همه کلاس رفتن بدست بیارم.

بعضی وقتا فکر میکنم کاش همون روز اول که استادم گفت واسه چی اومدی سراغ ویولن؟ برو یه ساز دیگه یاد بگیر برو گیتار یاد بگیر، کاش همون موقع به حرفش گوش داده بودم! الان حداقل واسه خودم میتونستم  چند تا آهنگ معمولی بزنم جلو این و اونم سرم بالا بود

اگه وقت تمرین ندارین یا ذره ای تو علاقه به این ساز وحشی شک دارین دنبالش نرین!

نظر یادتون نره